De drie palmbomen. Nursery Rhymes met morele
De drie palmbomen is een prachtige poëzie van Marisa Alonso Santamaria verzenden van een belangrijke les voor kinderen. Een kindergedicht dat kinderen leert genieten van het leven, kleine dingen op prijs stelt en weghaalt van wat niet. Het gaat erom kinderen te onderwijzen dat we maar één leven hebben en dat we het op de best mogelijke manier moeten leven, vermijden dat we altijd boos zijn of op zoek zijn naar ruzie en proberen elke dag betere mensen te worden.
De drie palmbomen is een prachtige poëzie van Marisa Alonso Santamaria verzenden van een belangrijke les voor kinderen. Een kindergedicht dat kinderen leert genieten van het leven, kleine dingen op prijs stelt en weghaalt van wat niet.
Het gaat erom kinderen te onderwijzen dat we maar één leven hebben en dat we het op de best mogelijke manier moeten leven, vermijden dat we altijd boos zijn of op zoek zijn naar ruzie en proberen elke dag betere mensen te worden. Een kinderachtig gedicht met moraal om positivisme door te geven aan kinderen.
Nursery Rhymes met moraal: Drie palmen
In een afgelegen eiland,
had slechts drie palmen
ruzie elke dag,
om te zien welke mooier was.
Haar vrienden, meeuwen,
zagen ze te bestrijden
en hoewel ze zo verschillend waren
wilde dat ze even,
De eerste was dun,
het tweede een beetje vet,
de derde zeer korte
met dikke en korte takken.
De meeuwen vroegen:
"Waarom vecht je met palmbomen?",
en hoewel ze van elkaar hielden,
bleven ze ruzie maken met elkaar.
Op een dag de dunste,
veranderde plotseling de kleur,
het werd erg geel
en al snel werd het ontbladerd.
Alle onmiddellijk
stopten met vechten,
de erg zieke palm
dacht net aan genezing.
De verzorging van de vertroeteld,
of een gevecht werd gehoord
om snel te genezen
er was geen discussie
Tenslotte is de zieke palm
weer zijn kleur,
en opnieuw vochten ze
zonder de les te leren.
Dagen en maanden verstreken,
een lang jaar verstreken,
"dat als ik de mooiste
ben, dat de mooiste mij is"
In het minst verwacht,
de meest kleintje stierf,
's nachts,
zonder afscheid te nemen.
En ze waren verwoest
denkende aan wat er gebeurde,
vechten voor hun schoonheid
slaat nergens op.
Ze besloten gelukkig te zijn
na de zware tegenslag,
we zijn allemaal anders,
we leven maar één keer!
De meeuwen uit de lucht
horen ze niet vechten,
zien er gezond en mooi uit,
ze willen gewoon genieten.
Moraal: Het leven is een, geniet ervan met de wezens waar je van houdt en je zult gelukkig zijn.
