Schoonheid slapen. sprookje prinsessen Engels

Een verhaal in het Engels is veel meer dan entertainment voor kinderen. Met hen kunnen we hen aanmoedigen om aan de slag te gaan met tweetaligheid, waardoor ze woordenschat in andere talen kunnen verwerven. Daarom is het handig om verhalen te delen die bekend staan ​​als Doornroosje. Een verhaal van traditionele prinsessen dat we nu met kinderen kunnen delen.

Een verhaal in het Engels is veel meer dan entertainment voor kinderen. Met hen kunnen we hen aanmoedigen om aan de slag te gaan met tweetaligheid, waardoor ze woordenschat in andere talen kunnen verwerven.

Daarom is het handig om verhalen te delen die bekend staan ​​als Doornroosje. Een verhaal van traditionele prinsessen dat we nu met kinderen kunnen delen.

verhaal van Sleeping Beauty in het Engels voor kinderen

Once upon a time leefde er een koning en koningin, Who Said wilde een baby hebben meer dan wat dan ook in de wereld. Eindelijk droeg de koningin een dochter die zo mooi was dat de koning zich niet kon inhouden van vreugde, en ik heb een groot feest gewijd. Hij bood niet alleen zijn relaties, vrienden en kennissen, maar ook de wijze vrouwen aan dat ze vriendelijk en gunstig voor het kind zouden kunnen zijn. Er waren dertien van hen in zijn koninkrijk, maar hij had slechts twaalf gouden platen voorzien om van te eten, een van hen moest worden weggelaten.

Het feest werd echter gevierd met alle pracht; en als het einde begonnen te lopen, de wijze vrouwen stonden naar voren om het kind hun prachtige geschenken aan de ene schonk deugd, een schoonheid, een derde rijkdom, en zo verder, wat er in de wereld te wensen over. Elf van hen en wanneer ADH zei dat hun zeggen, kwam de ongenode dertiende, branden om wraak zichzelf, en zonder groet of respect, riep zij met luide stem,

-In het vijftiende jaar van haar leeftijd de prinses Shall zelf prikken met een spindel en zal dood neervallen.

En zonder nog een woord te zeggen draaide ze zich om en verliet de zaal.

Iedereen was doodsbang bij haar woord niet, als de twaalfde naar voren, want ze nog niet haar gave geschonken had, en hoewel ze niet weg Kon doen met de boze voorspelling, maar wel kon verzachten, zo zei ze:

- De prinses zal niet sterven, maar honderd jaar in een diepe slaap vallen.

Nu de koning, verlangend van het redden van zijn kind zelfs Vanuit dit ongeluk, gaf het bevel dat alle assen in Zijn Koninkrijk zouden worden verbrand. Het meisje groeide op, versierd met alle gaven van de wijze vrouwen; en ze was zo lief, bescheiden, lief, aardig en slim, dat niemand die haar zag, kon helpen om van haar te houden.

Op een dag dook hij rond in alle hoeken en hoeken, totdat ze uiteindelijk bij een oude toren kwam. Ze klom op de smalle wenteltrap die naar een deurtje leidde; ze draaide de sleutel om en de deur ging open en daar zat in de kleine kamer een oude vrouw met een spil, die ijverig haar vlas tolde.

- Goede dag, moeder - zei de prinses, - wat ben je aan het doen?

- Ik draai - antwoordde de oude vrouw en knikte met haar hoofd.

-Wat is dat dat zo snel ronddraait? - vroeg het meisje en toen ze de spil in haar hand nam, begon ze te draaien; maar niet eerder had ze het aangeraakt of de slechte profetie was vervuld, en ze prikte haar vinger ermee in.

Op dat moment viel ze terug op het bed dat daar stond en lag in een diepe slaap. En deze slaap viel op het hele kasteel; de koning en koningin, die waren teruggekeerd en zich in de grote zaal bevonden, sliepen snel in en met hen het hele hof. En de wind hield op, en niet om te vallen viel van de bomen om het kasteel. Rond die plek groeide het elk jaar weer tot doornen dikker, totdat uiteindelijk het hele kasteel aan het oog onttrokken was en niets anders te zien was dan de vaan op het dak.

Jaren later kwamen de konings in dat land, omdat ik de mooie slapende prinses wilde zien. Toen de prins in de buurt van de doornenhaag kwam, veranderde deze in een haag van prachtige grote bloemen, die uiteen gingen en zich opzij bogen om hem te laten passeren en vervolgens achter hem dichtvouwden in een dikke haag.

Hij kwam het kasteel binnen en zag in de hal het hele hof in slaap vallen, en boven hen, op hun tronen, sliepen de koning en de koningin. En toch ging hij verder, en het was zo stil dat hij zijn eigen ademhaling kon horen; en ten laatste kwam ik bij de toren en ging de wenteltrap op en opende de deur van het kleine vertrek waar de prinses nog sliep.

Toen hij haar zo mooi zag in haar slaap, kon hij zijn ogen niet afwenden; en weldra bukte ik en kuste haar. En ze werd wakker en opende haar ogen en keek heel vriendelijk naar hem. En zij stond op en zij gingen samen voort, en de koning en de koningin en het hele hof ontwaakten. Toen werd de bruiloft van de Prins en de Doornroosje gehouden met alle pracht en ze leefden nog lang en gelukkig.