Natura en de Treurwilg. het verhaal van kinderen
Systeem en Weeping Willow is een kinderkamer verhaal dat gaat over de waarde van vriendschap en het belang van het zorgen voor de natuur en het milieu. Een verhaal dat een boodschap overbrengt naar kinderen om het milieu te beschermen. Op een plek waar ik niet weet waar en ik weet niet wanneer, woonde ik in een bos van een klein stadje een meisje met de naam Natura .
Systeem en Weeping Willow is een kinderkamer verhaal dat gaat over de waarde van vriendschap en het belang van het zorgen voor de natuur en het milieu. Een verhaal dat een boodschap overbrengt naar kinderen om het milieu te beschermen.
Op een plek waar ik niet weet waar en ik weet niet wanneer, woonde ik in een bos van een klein stadje een meisje met de naam Natura . Natura werd gekenmerkt door zijn zoetheid en onschuld, met zijn prachtige zwarte ogen bewonderde de aard en schoonheid die hem omringde.
verhaal voor kinderen over de bescherming van de natuur
Overdag scampering en spelen met de dieren van het bos en 's nachts sliepen in haar gezellige huis met ouders die aanbeden. Natura was een goede vriend van alle dieren die er woonden en hield ook van haar en genoot van hun gezelschap.
In het midden van het bos woonde een grote treurwilg met een prachtige uitstraling die heel verdrietig en eenzaam was. Op een zeer zonnige ochtend, blij met het lied van de vogels en de glimlach van Natura was de wilg blij om te zien hoe ver weg dat tedere meisje naderde, toen ze het voor zich had zei ze:
ben jij? Ik heb lang geleden op je gewacht, het meisje verbaasde zich dat deze grote boom tegen haar sprak, alsof hij een reus was met zijn lange pony die zijn gezicht bedekte. Excuseer me! - riep hij - spreek je tegen me? - Ja, de wilg antwoordde - wees niet bang, wees niet bang voor mij, ik zal je geen pijn doen, ik wil gewoon je vriend zijn!
- Ik ben niet bang, het is gewoon verbaasde me om me te vertellen
- Ja, mijn kleine dame vriend die ik spreek, zingen en huilen is de reden waarom ik ben bekend als de treurwilg.
- Daar wist Don Sauce niet en waarom huil je? - hij vroeg Natura
-
roep ik vriend gewild door de onmenselijkheid van de mens ons dat we zijn een belangrijk onderdeel van de natuur
, de bomen van het bos en de bossen van de wereld te voorzien van zuurstof voor je lief mensen kunnen ademen, dat wil zeggen, we zijn de longen die gezond en zuiver leven te geven en dat de mens geen toegevoegde waarde, in toenemende mate we vernietigen naar steden met hoge gebouwen vergeten wat ze betekenen voor het leven van zichzelf en het lijden te bouwen onze moeder als een van ons zinloos sterft. Natura, omdat Willow zo bedroefd was, zei ze troostend. - Vriendesaus huil niet dat ik altijd voor je zal zorgen en niemand zal je ooit vernietigen. Voor vele jaren Natura voortgezet in het bos om te leven en zijn trouwe vriend Willow
, die de gelukkigste van alle bomen van het bos verondersteld om de onderneming Natura hebben.
Op een dag toen dat jonge meisje dat een jonge dame draaide, moest het alleen bos Sauce laten verlaten van de armen die meer dan normaal riep door het gebrek dat aan haar vriend en leefde met het vele herinneringen. De tijd verstreek, maanden, jaren en Willow in de vergetelheid voelde leeg, zowel weende dat ongeveer een gevormde schuur een middag toen stilte bezit van de plaats nam, zag de Willow verre komen om een groep mensen en onder deze mensen een heel mooi meisje met schattige zoete zwarte ogen die ik al snel herkend, Natura was niet haar oude vriend uit het verleden, boom gelukkige jaren. -Hoe is deze vriend van mij? - Je weet niet hoeveel ik nodig heb! - Willow opgewonden en in een diepe kreet antwoordde hij.
-
I u
miste, werd ik een wilg levende dode helemaal vergeten, zowel keken elkaar aan als ze deden Natura ondergedompeld in tranen Willow, toen hij verliet de water was weer een klein meisje, dezelfde die zoveel jaren geleden met de Wilg speelde. Toen ze terugkwamen van hun vrienden voor het meisje ontmoette het meisje en niet het zien van het meisje vroeg - Meisje Je zag een meisje dat hier was het met deze boom? - Ja, ik heb het gezien - zei Natura, maar ze vertrok en liet een bericht achter.
-Wat? vroegen ze.
- Mogen zij dit bos of deze Wilg nooit vernietigen en er niet naar zoeken omdat ze het niet vonden, keerde ze terug naar de plaats die ze moest zijn, in haar echte thuis.
Vanaf die dag leven de Willow en Natura nog lang en gelukkig omdat ze elkaar weer hebben ontmoet.
Einde
Marta Luisa Eichelberger
