Hans en Grietje. het verhaal van kinderen in het Engels
Verhalen van traditionele kinderen bevatten berichten die zich nog nuttig zijn om te onderwijzen voor kinderen in waarden. Het verhaal van Hans en Grietje leert kinderen bijvoorbeeld om geen vreemden te vertrouwen. Ook als we dit verhaal te lezen in het Engels kunnen we kinderen leren lezen in andere talen, het verbeteren van hun woordenschat en tweetaligheid.
verhalen van traditionele kinderen bevatten berichten die zich nog nuttig zijn om te onderwijzen voor kinderen in waarden. Het verhaal van Hans en Grietje leert kinderen bijvoorbeeld om geen vreemden te vertrouwen.
Ook als we dit verhaal te lezen in het Engels kunnen we kinderen leren lezen in andere talen, het verbeteren van hun woordenschat en tweetaligheid.
sprookje Hans en Grietje Engels
Once upon a time een zeer arme houthakker leefde in een klein huisje in het bos met zijn twee kinderen, Hans en Grietje. Zijn tweede vrouw mishandelde de kinderen vaak en was altijd aan het zeuren met de houthakker. Ze zei dat ze haar kinderen in het bos had achtergelaten.
Eindelijk, op een dag leidde de houthakker Hans en Grietje naar het bos. Maar als zij gingen in de diepten van de bomen, Hansel liet een klein wit steentje hier en daar op de groene bemoste grond.
Op een gegeven moment ontdekten de twee kinderen dat ze echt alleen waren. De nacht viel, maar de houthakker keerde niet terug. Grietje begon bitter te snikken. Ook Hans voelde zich bang, maar hij probeerde zijn gevoelens te verbergen en zijn zuster te troosten.
- Niet huilen, geloof me! Ik zweer je, ik breng je naar huis. Geef me nu je hand! - Ik zei.
Maar de kleine jongen was de hongerige vogels die in het bos leefden vergeten. Toen ze hem zagen, vlogen ze achter hem aan en hadden in no time alle kruimels gegeten. Hansel probeerde zijn zus te moedigen, maar ik heb ook rilde ik een glimp Wanneer beangstigend schaduwen en kwaad ogen in de duisternis om hen heen.
De hele nacht zaten de twee kinderen bij elkaar voor warmte aan de voet van een grote boom. Toen de dag aanbrak, begonnen ze rond te dwalen door het bos, op zoek naar een pad, maar alle hoop vervaagde snel. Ze waren goed en echt verloren. Ze kwamen plotseling naar een vreemd huisje in het midden van een open plek.
-Dit is chocolade! - hijgde Hansel toen hij een stuk pleister van de muur brak.
- En dit is kers! - Riep Gretel uit en legde nog een stuk muur in haar mond.
Hongerig maar opgetogen begonnen de kinderen stukjes snoep te eten die het huisje hadden afgebroken.
Is dit niet heerlijk? - Zei Gretel, met haar mond vol.
Ze had nog nooit zoiets lekkers geproefd.
-We zullen hier blijven- Hansel verklaarde, kauwend een beetje noga.
Ze wilden net een stukje van de koekjesdeur proberen als hij stilletjes openzwaaide.
-Nou, goed! - zei een oude vrouw, turend met een sluwe blik. - En zijn jullie kinderen geen zoetekauw? Kom binnen! Kom binnen, je hoeft niets te vrezen!
- Je bent niets anders dan huid en botten! - Zei de heks, Hansel in een kooi. - Ik word dik en eet je op! En je zus kan het huishouden doen en dan zal ik haar ook opeten.
Het toeval wilde dat de heks een slecht gezichtsvermogen had, toen Gretel boter op haar bril smeerde, ze nog minder kon zien.
- Laat me je vinger voelen! - zei de heks elke dag tegen Hansel om te controleren of hij dikker werd. Nu, Gretel had zijn broer naar kippenbot gebracht en toen de heks zijn vinger ging aanraken, hield Hans het bot uit.
-Je bent nog steeds veel te dun! - ze klaagde - wanneer word je mollig?
Op een dag werd de heks het wachten beu.
-Licht de oven aan - vertelde ze Gretel -We gaan vandaag een lekker geroosterd jongetje hebben!
Even later, hongerig en ongeduldig, ging ze verder:
- Ren en kijk of de oven heet genoeg is -
Gretel kwam terug, jammerend:
-Ik kan niet zeggen of het warm is genoeg of niet - zei Grietje
Woedend schreeuwde de heks tegen het kleine meisje:
- Geen kinderen! Oké, ik zal het zelf zien ... Maar toen de heks bukte om in de oven te kijken en de hitte te controleren, gaf Grietje haar een enorme duw en sloeg de ovendeur dicht. Grietje rende weg om haar broer te bevrijden en toen ze het huis uit renden, ontdekten ze onder de bezittingen van de heks een enorm chocolade-ei. Binnenin lag een kist met gouden munten
- De heks is nu tot een sintel verbrand - zei Hans - dus we nemen deze schat mee.
Ze vulden een grote mand met voedsel en begaven zich naar het bos om de weg naar huis te zoeken. Deze keer was het geluk met hen, en op de tweede dag zagen ze hun vader naar hen toe komen, wenend.
-Uw stiefmoeder is dood. Kom nu naar huis met mij, mijn lieve kinderen!
De twee kinderen knuffelden de houthakker.
- Bemoedig dat je ons nooit meer zult verlaten, zei Gretel en sloeg haar armen om haar vaders nek.
Hansel opende de zaak.
-Kijk, vader! We zijn nu rijk ... Je zult nooit meer hout moeten hakken -
En ze zullen allemaal nog lang en gelukkig samen zijn na
